Antoni Gołębiowski 

data urodzenia : 23.05.1894 Sędzin

data smierci : 17.07.1984 Warszawa

śpiewak : 

 Od 1911 śpiewał w chó­rach amatorskich w Warszawie, od 1917 kształcił się w Konserwatorium Warsz., m. in. pod kier. Edmunda Heintzego, równocześnie występował na porankach koncertowych w Filharmonii. 10 V 25 debiutował w Operze Warsz. partią Jontka ("Halka" Moniuszki), a od sez. 1925/26 był jej stałym solistą (do 1935). W tym okresie występował też gościnnie na innych scenach krajowych i zagranicznych, m. in. w Operze Pomorskiej w Toruniu (1925), w Operze Poznańskiej (1926, 1932, 1934), w przedstawieniach operowych T. Polskiego w Katowicach (sez. 1930/31), w Operze Górskiej w Zakopanem (1931, 1935), w T. Wielkim we Lwowie (1932), w Pradze Czeskiej, Brnie, Pilznie, Morawskiej Ostrawie, Zagrzebiu, Belgradzie, Skopje (1930-34), w Operze Kra­kowskiej (sez. 1934/35). Na sez. 1935/36 został zaangażowany do Opery Poznańskiej, ale już w lutym 1936 udał się na kilkumiesięczne tournee po ośrodkach polonijnych w Stanach Zjednoczonych (m. in. Chicago, Detroit, Mil­waukee, Ohio). Po powrocie do kraju, jesienią t. r. śpiewał gościnnie w T. Wielkim we Lwowie, ponadto w corocznych przedstawie­niach Polskiej Opery Ludowej w T. na Wyspie w Łazienkach (1936-39), w Operze Krakowskiej (sez. 1937/38), a także często, choć tylko gościnnie w Operze Warsz., z któ­rą wyjeżdżał też na występy do Gdyni (1938). W swym dorobku miał około czterdziestu te­norowych partii operowych, kilka operetko­wych, kilkaset pieśni i oratoria. Do jego sta­łego repertuaru należał Jontek ("Halka"), śpie­wany na wszystkich wymienionych scenach w kraju i za granicą, ponadto m. in. Faust ("Faust" Gounoda), Radames ("Aida" Verdiego), Don José ("Carmen" Bizeta), Janek ("Janek Żeleńskiego), Franek ("Flis" Moniuszki), Cavaradossi ("Tosca" Pucciniego), Eleazar ("Żydówka" Halevy'ego), Don Carlos ("Don Carlos" Verdie­go), Stefan ("Straszny dwór" Moniuszki), Turiddu ("Rycerskość wieśniacza" Mascagniego), Książę Maurycy ("Adrianna Découvreur" Cilei). Po powstaniu warsz. został wywieziony do obozu w Pruszkowie, następnie do Oświę­cimia, Oranienburga, Sachsenhausen. Oswo­bodzony przez armię amerykańską w Bergen, przeniósł się do Westfalii, gdzie w miejsco­wości Bomlitz współorganizował zespół "Pol­skie Maki", występujący w ośrodkach pol­skich na terenie Niemiec i po powrocie do kraju w 1946 (czerwiec) także w woj. war­szawskim. W l. 1946-48 współpracował z Wydziałem Kultury i Biurem Koncertowym w Warszawie, w l. 1948-53 śpiewał na kon­certach organizowanych przez ARTOS, w l. 1953-58 był solistą warsz. Opery Objazdo­wej, a następnie stałym asystentem reżysera. Na tej scenie upamiętnił się głównie w par­tii Cania ("Pajace" Leoncavalla), śpiewanej oko­ło stu trzydziestu razy. W 1959 otrzymał z okazji 40-lecia pracy art. nagrodę jubileu­szową. 

Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1983/84. Tom XXV. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe - Warszawa 1987.