HRYNIEWICZ Maria, zamężna Romanowska, pseud. Winklerowa (8 XII 1904 Warszawa - 15 IV 1970 Morawica k. Kielc), aktorka. Była córką Piotra Hryniewicza (zob. t. 1) i Heleny z Krogulskich, sekretarki opery warsz., siostrą Reny Hryniewicz(zob. t. 1)  żoną -> Mieczysława Winklera. Uczę­szczała na pensję w Warszawie. Do pracy na scenie przygotowywała się pod kier. swego dziadka W. Krogulskiego oraz H. Leszczyńskiej. Debiutowała 10 VI 1916 w warsz. T. Małym, w sztuce "Moje kochanie", ale po kilku występach m.in. w roli Anny ("Caryca") podjęła dalszą naukę w Warsz. Szkole Dram., gdzie studiowała do 1918. Od września 1919 do 1921 była zaangażowana w T. im. Słowackiego w Krakowie. Potem występowała w Wilnie, w T. Miejskim w Katowicach (sez. 1922/23), w Warszawie w T. Rozmaitości (sez. 1923/24) i T. Narodowym (sez. 1924/25). W 1926 wyszła za Mieczysława Romanowskiego (pseud. Winkler) i odtąd używała zazwyczaj nazwiska Hryniewicz-Winklerowa. Wy­stępowała w T. Miejskich we Lwowie (sez. 1926/27), w Lublinie (sez. 1927/28), w T. Nowości w War­szawie (lato 1928), w Płocku (sez. 1929/30), w warsz. t. Bagatela i Mała Kometa (lato 1931), potem zapewne w Grodnie oraz w T. Popularnym w Łodzi (od 1933 do końca dyrekcji swego męża tj. do 1936), biorąc też udział w objazdach, m.in. 1933 była w Płocku, a 1934 z innym zespołem w Kaliszu. W 1936 występowała w objazdowym T. Ziemi Kielecko-Radomskiej, a od grudnia t.r. do marca 1937 w warsz. T. Rozmaitości. Podczas II wojny świat. prowadziła kawiarnię w Warszawie, a po powstaniu warsz. została wywieziona do Niemiec. Od 1945 do przejścia na emeryturę 1966 związana była z teatrem w Kielcach. 
Obdarzona dobrymi warunkami zewnętrznymi, w pocz. okresie grała duże role w dramatach i kome­diach: Wróżka ("Wyzwolenie"), Zosia ("Dziady"), Kora ("Noc listopadowa"), Klara ("Zemsta"), Matylda ("Wielki człowiek do małych interesów"), Marianna ("Skąpiec"), rola tyt. w "Damie kameliowej". Po II wojnie świat., grała role charakterystyczne, m.in. Kasztelanową ("Dwie blizny"). Bertę ("Niemcy"), Klementynę ("Pier­ścień wielkiej damy"), Panią Hitchock ("Taniec czar­nego sierżanta"). Występowała także w filmach. 
Bibl.: Almanach 1969/70; Czempiński: Teatry w Warszawie s. 232 (il.); Hist. filmu t. 1; Nawrat; Repertuar; Wilski: Szkolnictwo; Krak. Prz. Teatr. 1919 nr 12 (il.); Kur. Warsz. 1916 nr 159; Afisze, IS PAN, MTWarszawa; Akta (tu fot), ZASP; Programy, IS PAN. 
Ikon.: Fot. - Arch. Dok. Mech., MTWarszawa. 
Film.: 1922 - Rok 1863 (f.). 
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994